İyi Partili Turhan Çömez’i dinledim.
Cüneyt Özdemir’e konuştu.
Toplantının başlığını bu şekilde verdi Çömez…
Dayatma…
Kimdi dayatan?
5 parti.
Akşener ne yaptı?
Direndi.
1 yıldır vardı bu masa.
Dayatan ve dayananı yeni öğrendik.
“Noter masası” dedi Akşener 6’lı masaya.
Bugüne kadar her şeyi onaylamıştı.
Söz konusu Kemal Bey olunca birden noter oldu masa.
‘Vazgeçilmezim güçlendirilmiş parlamenter sistem “dedi.
Ne var ki sisteme değil ankete takıldı hanımefendi.
Masaya, yaptırdıkları anketi getirdi.
Kemal Beyle kazanma şanslarının düşük olduğunu söyledi.
Üstüne Kemal Bey’in partisinin iki belediye başkanını aday gösterdi.
Aşağılamanın adını “vatan, millet, zafer, beka” koydu.
Kemal Bey’in hiç kazanmamasını not etmişti kafasına, kendisini Türk siyasetine yeniden kazandırmasına rağmen.
İşaret ettiği iki adayın da kendilerinin verdikleri destekle kazandığını söylüyordu ve üzerlerinde hakkı olduğuna inanıyordu, ama Kemal Bey’in de hakkını inkar ederek.
Merak ediyorum Meral Hanımın anketini.
“Alevi bir Cumhurbaşkanı istiyor musunuz?” diye mi sordu.
Yoksa “HDP’nin desteklediği bir adaya oy verir misiniz?” diye mi ?
Cevabını bildiği soruyu sormak mıydı liderlik? Yoksa bu dogmatik düşüncelerle başa çıkabilmek miydi?
İşine geleni, kolayı yaptı Akşener.
Adına da masada dayatma dedi.
Bu kadar rengi aynı masada toplayan, hiç bir platformda müktesep hakkı olmasına rağmen “ben adayım” demeyen birini, dayatma fikriyle vurmak, dayatmanın ta kendisiydi oysaki.
Kemal Bey’in 2015 yılında MHP’nin kapısını çalıp Devlet Bahçeli’ye “Başbakan ol” çağrısını yapabildiğini gördü bu ülkenin siyaseti.
Kılıçdaroğlu’nun bu hamlesi nelerden vazgeçebileceğinin kanıtı olarak siyasi tarihimizde yerini alırken, Akşener’in dayatma senaryosu hiç bir zaman aklıma oturmadı, oturmayacak.
Kimse kusura bakmasın..