Hepimiz Hollywood sinemalarıyla büyüdük.
Beni cezbeden filmler hep garip ama gerçek, fiktif ve ekolojik olanlardı.
Bilirsiniz bu filmlerdeki esas oğlan, baş aktör ya da kahraman hep doğruları anlatmak için mücadele eder. Dünya’ya bir göktaşı yaklaştığını söyler , ne bileyim bir tsunamiye işaret eder ya da sismik bir tehlikenin var olduğunu haber verir.
Ama kahramanımız için öncelikle bu durumu inandırması gerekenler vardır. Çünkü bilgiye ve donanıma sahiptir ama yetki kendinde değildir. Anlayacağınız iki cephede savaşmak zorundadır kahraman. Bir taraftan insanlığı korumak ve bir taraftan da yetkilileri tehlikeye ikna etmektir görevi.
Sonra ne olur. Yetkililer kulak asmaz kahramanımıza. Söylediklerine deli saçması olarak bakarlar, ya da tehlikenin boyutunu küçümserler. Çünkü onlar için mevcut sistemi ve düzeni bozacak her düşünce, onları bekleyen felaketten daha tehlikelidir.
Ve tehlikeye yaklaştıkça, kapıyı çaldıkça, siyasi otorite değil, bilim yetkiyi devralmaya başlar. Böylece tehlikenin yörüngesi ya da ekseni değişir ve dünya kurtulur. Filmin sonunda siyaset mahcup ve müteşekkir bir şekilde bilime sarılır.
İşte bilimin kazanması, siyasetin mahcup ve müteşekkir olması ile başlar.
Konuya bu açıdan baktığımızda, 6 şubatta yaşanan deprem felaketinde gördüğümüz şey ne yazık ki mahcubiyet değil, öfkeydi. Ekranlara çıkan hiçbir yetki sahibi siyasetçilerin arasında mahcup ve sorumlu birini göremedim. Canlarını enkaz altında kaybedenlerin isyanını ve öfkesini bile insanı değil de siyasi eksende yorumlayanlar oldu. Hatta deprem bölgelerinde bile kavga edenlere ve tartışanlara rastladı bu coğrafya.
Neyse ki aziz milletimiz, bu öfke iklimini dayanışma ve yardımlaşma ruhuyla dindirdi.
Bilim “sesimi duyan var mı ? demişti defalarca deprem felaketi öncesi.
Ve depremin üzerinden 200 saatten fazla süre geçti ve bu ses enkazın başındaki canlarını arayanların repliği oldu.
Keşke o sese kulak verseydi yetkililer.
Keşke kahramanlarımız, enkazda canı pahasına moloz yığınlarıyla mücadele veren arama kurtarma ekipleri değil kendileri ya da bilim adamları olsaydı
Ya da keşke her şey bir senaryodan ya da filmden ibaret olsaydı.